xxxx

Der Palast von Alhambra
pagina 2

x
Veranderingen aanbrengen in het eigen Alhambra
Deze actie geeft een speler het recht om de overzichtskaart, waar eventueel een gebouwentegel ligt uit een vorige beurt, in te schakelen. In feite wordt deze tegel dan in de Alhambra geplaatst. Ook is het mogelijk twee gebouwentegels te verwisselen: van de Alhambra naar de reservebank en andersom. Deze actie kan bijvoorbeeld heel nuttig zijn om een gebouwentegel die eerst niet goed plaatsbaar was in de Alhambra (bijvoorbeeld doordat hij niet goed aansloot op de stadsmuur) nu alsnog mooi neer te leggen aan de stadsmuur.

De waarderingen
Om het spel te winnen moet n de spelers ervoor zorgen dat ze zo veel mogelijk gebouwentegels hebben neergelegd in hun Alhambra. Bij de eerste waardering (waarvan het moment wordt aangegeven door een waarderingskaart die in de geldkaarten geschud is) krijgt enkel de speler punten die de meeste gebouwtegels heeft van een bepaalde soort. Op die manier zijn er 1 t/m 6 punten te verdienen, afhankelijk van de gebouwensoort. Bij de tweede waardering (ook een waarderingskaart in de geldkaarten) krijgt de speler met de meeste gebouwentegels van een soort 8 t/m 13 punten, de speler met de op-één-na-meeste tegels 1 t/m 6 punten, ook weer afhankelijk van de gebouwensoort.
x x
De laatste waardering, waarbij er punten zijn te verdienen voor de drie spelers die de meeste gebouwentegels hebben neergelegd en waarbij de nummers 1 16 t/m 21 punten krijgen (ook weer afhankelijk van de soort) vindt plaats aan het einde van het spel. Het spel is afgelopen als de bouwplaats niet meer volledig kan worden opgevuld aan het einde van een spelersbeurt.
De speler die de meeste punten heeft gehaald bij de drie waarderingen wint het spel.
x
Vooropgesteld: Alhambra is zeker geen slecht spel. Zo is de spelduur aangenaam, met een uurtje is een er een winnaar bekend. Ook het materiaal is fraai en stevig, zeker de gebouwentegels. Het spel is bovendien prettig betaalbaar, in Duitsland hoef je niet meer te betalen dan ca. 18 Euro. Daarnaast is het spel ook met twee spelers behoorlijk goed speelbaar, dankzij de variant die bij de regels is toegevoegd. En last but not least: het spel kan vrij spannend verlopen. Als speler heb je een goed overzicht over je eigen Alhambra, maar ook over die van je concurrenten. Het is dus zaak om op het goed moment de juiste gebouwen te kopen, zodat je er zelf beter van wordt en het liefst de tegenstander te snel af bent. Kortom, enige planning is nodig.
Wat het spel geen topper maakt, zit hem m.i. in twee bezwaren: een spelersbeurt is het hele spel door te veel van hetzelfde. Er is weinig afwisseling en daarbij ontbreekt ook de interactie tussen de spelers. Daarnaast lijkt het spel te plannen en speelt tactiek een rol, maar is vaak toeval een beslissende factor. Dat toeval bestaat uit het op het goede (of verkeerde) moment draaien van bepaalde gebouwenkaarten en geldkaarten.
Al met al: als je van een vlot en toegankelijk spel houdt, dat ook met vrienden en bekenden op tafel gezet kan worden die niet zo vaak spellen spelen, zit je met Alhambra prima. Als je echter een avondvullend spel zoekt met wat meer tactiek en diepgang dan een gemiddeld bordspel is Alhambra niet de juiste aankoop.
© 2003 Fred Bolluijt

Der Palast von Alhambra, Dirk Henn, Queen Games, 2003, 2 tot 5 spelers

P.S. van Richard: Der Palast von Alhambra werd eerder op de markt gebracht onder de eenvoudigere naam 'Alhambra'. Een Zwitserse houten knikkerbaanfabrikant had deze naam echter al geclaimd en, hoewel er verder geen enkele band met de inhoud was, bezwaar aangetekend.


zie ookx
x x