xxxxxx

verslag spellendag 13 maart 2004
x
Het had nog heel wat voeten in aarde voor deze spellendag zijn uiteindelijke beslag kon krijgen. Ido liet vanuit het verre oosten weten er deze dag niet bij te kunnen zijn; en op de valreep meldde Han dat hij nog wat huiselijke werkzaamheden had te doen in de vorm van makelaars, waardoor hij het eerder geprikte tijdstip en de eigenlijke, zo mogen wij gerust stellen: traditionele aanvangstijd rond het middaguur, niet zou halen. De doodslijn werd daarop door de begripvolle en coulante wedstrijdleiding naar twee uur verschoven. Toen rond kwart over een Han per wandelend meegedragen verspreker liet weten onderweg naar de wagen te zijn, werd in de schakelkamer van Gamepack het pinnetje ‘Han’ van ‘thuis’ naar ‘onderweg’ geplugd; het zou niet lang meer duren vooraleer hij als ‘binnen’ kon worden gemarkeerd. Helaas hadden wij de bijzin, waarin het ‘even tanken’ en ‘oude kranten wegbrengen’ zat vervat, wat minder aandacht dan gewenst gegeven, waardoor wij Han toch pas om tien voor half drie aan de speeltafel mochten verwelkomen. Ondertussen was, keurig binnen de agendatijd, Fred binnen komen wandelen, met aan de hand zijn dochter Sterre, die het hoofdkantoor wel eens met eigen ogen wilde aanschouwen.
x
Han in gepeins; maar is dat wel zo?
Voor het eerste spel van de dag, San Juan, nam Barbara de taak op zich om dit uit te leggen, voorzover dit al niet door iedereen was voorbereid. Han had in zijn onbegrensde ijver en onnadenkende mededeelzaamheid zelfs een samenvatting van dit spel naar een concurrerende NK-spelgroep in het oosten van het land gemaild, iets wat hem op afkeurende opmerkingen van zijn tafelgenoten kwam te staan. Dit levert hem zeker een aantekening op in zijn files van Gamepack, en zal tijdens de jaarlijkse evaluatie beslist niet onbesproken blijven! Het samenzijn was per slot van rekening gepland om de optimale strategie tijdens het Nederlands kampioenschap Bordspellen in mei te bepalen.
x
San Juan ging vlot van start; om bovengenoemde redenen kunnen wij over het spelverloop niet al te zeer in detail treden, maar er werd enthousiast gebouwd en geproduceerd, met als uiteindelijke winnaar Fred, en Han op een tweede plaats. Barbara en Richard kwamen op een gelijk aantal punten uit, maar Barbara had nog net iets meer waren en geld, dus eigenlijk gewoon kaarten over, en verdreef Richard daarmee naar de laatste positie. Op het Spielbox-forum is een hele thread over een zogenaamd lelijk artikel over San Juan in de Spielbox, waarin afgevraagd wordt, wat het spel nu eigenlijk anders maakt dan Puerto Rico. Ook Gamepack heeft zich in een verrassend gespeeld vergelijkbaar uitgelaten.
x
Het tweede spel, ‘Die Brücken von Shangrila’ was door iedereen behalve Fred al eens gespeeld, en kon daarmee voor de volle rating meetellen. Richard maakte de fout door in z’n eentje een dorp te willen versterken, terwijl om hem heen allerlei tweetallen gezamenlijk hetzelfde deden. Tja, zo’n strijd verlies je altijd, al duurde het nog tot laat in het spel voordat deze positie ook daadwerkelijk verloren ging, omdat de belagers langzamerhand ook zelf van andere kanten belaagd werden.
De dorpen en bruggen in Shangrila
x
Fred, speler zonder winstoogmerk
Het spel heeft daardoor een beetje een ‘look out, behind you’ atmosfeer. Fred, voor het eerst met dit spel geconfronteerd, probeerde zich een half spel lang voor de geest te halen waar dit spel hem aan deed denken..! Er is bij het verschijnen van dit spel wel eens gezegd, en iedereen riep dat elkaar na, dat het op Clans zou lijken.

'Die Brücken von Shangrila' is ook van dezelfde auteur, Leo Colovini. Er worden ook dorpen geïsoleerd. Maar bij het spelen van ‘Die Brücken von Shangrila’ ontstaat een heel ander gevoel, en het is veel dieper. De spanning (en de stapeltjes met leerlingen) wordt tot ondraaglijke hoogten opgevoerd. Alles grijpt in elkaar. Omdat Fred in het begin met rust werd gelaten, kon hij profiteren van een aantal gratis ‘sprongen’ en zo zijn aanwezigheid vergroten. Uiteindelijk werd het een strijd tussen Han en Fred, die Han nipt won. Weer veel gehoorde opmerking van Han vandaag: 'Is dat zo?'
x
Een kijkje op de klok: iets na zessen, tijd om na de nacho’s met guacamole een ander buitenlands en pizzagerecht op tafel te zetten om de magen verder af te vullen. Barbara voerde deze keer de keukenscepter, en wist zich danig van deze taak te kwijten. Altijd lekker, warm brood met hartig beleg!
x
Sfeervolle kaart, mooi spel: Hansa
Na het eten kwam ‘Hansa’ op tafel. Dit nieuwe handelsspel heeft veel elementen van Kogge, maar dat is niet zo verwonderlijk, omdat het dezelfde setting heeft: de handel tussen de Hanzesteden. Het is een mooi uitgevoerd spel, en heeft vrij simpele regels die toch tot het diepere spelen leiden. Het speelt ondanks het individuele zoeken naar de optimale zet vrij snel. Barbara mocht de overwinning op haar conto schrijven, Fred en Richard deelden de derde en dus laatste plaats.
Omdat de teamcaptain het zo graag wilde, en omdat het goed was voor de training, werd er een tweede San Juan gespeeld. Fred probeerde een zekere tactiek uit, die hem helaas niet meer dan een derde plaats opleverde! Hier was de eer voor de zo naar een overwinning snakkende Richard, die hiermee zijn tot dusver desastreus verlopen dag met een succes kon afsluiten, en: voor de volle rating meetellend!
x
Het was meer dan tijd om te gaan. Fred, zonder eigen vervoer, en Han, ongeveer dezelfde kant oprijdend, kon Fred wel tot station Duivendrecht meenemen. Gezien het late tijdstip van vertrek en de aangegeven vertrektijd van de te halen trein, lieten zij de leiding in bezorgdheid achter. De Afdeling Nazorg is geïnstrueerd om hier nog een belronde aan te wijden. De Sectie Planning op haar beurt zal worden gevraagd om de deelnemers middels een pam- danwel leaflet op hunne OVerantwoordelijkheden te wijzen. De inbreng van àlle clubleden wordt gevraagd om een passende slogan te leveren. Onder de inzenders zal een mooie startspelerpositie worden verloot!

© 2004 Gamepack / Richard van Vugt
Richard proeft de overwinning in San Juan