xxxx xxxx

Ming Dynastie
Auteur: Robert F. Watson
Uitgever: Hans im Glück
Jaar: 2007


recensie door

x
China, midden 14e eeuw: de Mongolen zijn net met succes verdreven, en China vaart er wel bij. De keizerlijke prinsen proberen met behulp van hun familieleden zoveel mogelijk invloed te verwerven in het zich snel ontwikkelende land.

De kaart van China is opgedeeld in zes verschillend gekleurde provincies, die ieder uit drie wijken bestaan, met een stad in het midden. Ook zijn er zes vakken afgebeeld in de kleuren van de zes provincies, waarnaast een open etalage van kaarten wordt gelegd. Iedere speler heeft een prins en 30 familieleden in zijn spelerskleur. De prins wordt aan het begin van het spel in een willekeurige provincie geplaatst.

Door middel van kaarten kan de prins over het bord bewegen, en in de provincies die de prins aandoet kunnen familieleden geplaatst worden. Meerderheden in provincies en steden leveren punten op.
x
x
Het spel wordt gespeeld in zes ronden, en na ronde 2, 4 en 6 volgt er een waardering. Iedere ronde krijgen de spelers vijf familieleden in hun kleur. In de eerste fase zetten de spelers om beurten een familielid op een van de zes gekleurde vakken op het bord, net zo lang tot iedereen alle vijf familieleden heeft geplaatst. Vervolgens pakken de spelers om de beurt een kaart bij; er mogen alleen kaarten worden gepakt uit de open etalage, naast een gekleurd vak waar ze een familielid op hebben staan. De etalage wordt direct aangevuld. Spelers blijven kaarten bijpakken totdat iedereen vijf kaarten op de hand heeft.

x
Dan volgt de bewegingsfase; op iedere grens tussen twee gebieden staat een vervoermiddel afgebeeld, en door een kaart uit te spelen met de afbeelding van dit vervoermiddel kunnen de prinsen over het bord worden bewogen. Als de speler familieleden in het vak heeft staan met dezelfde kleur als de provincie waar de prins staat, mogen deze familieleden in de provincie worden geplaatst. In iedere wijk staat een klooster afgebeeld; een speler kan ervoor kiezen een familielid in het klooster te leggen. Als het klooster al bezet is door een andere speler, wordt dit familielid uit het klooster gestuurd en in de wijk gezet. De bewegingsfase gaat net zo lang door tot alle spelers gepast hebben.
x
In ronde 1, 3 en 5 is de bewegingsfase de laatste fase: de spelers krijgen vijf nieuwe familieleden om in te zetten, en de volgende ronde begint. In ronde 2, 4 en 6 volgt eerst een waardering. In iedere provincie wordt gekeken welke speler er in elk van de drie wijken een meerderheid aan familieleden heeft. Familieleden in het klooster tellen hierbij niet mee! De speler met de meeste familieleden mag er twee doorschuiven naar de stad, die in het centrum van de provincie, op de grens van de drie wijken, staat afgebeeld. De speler met de tweede plaats zet één familielid in de stad. Voor ieder familielid dat naar de stad is gegaan pakken de spelers een fiche in de kleur van de provincie.
x
Daarna wordt er gekeken naar de meerderheid in de stad. Eerst mogen spelers ervoor kiezen om hun familieleden niet in de stad te laten staan, maar ze weer terug te zetten in de wijk. Familieleden die in de stad zijn blijven staan leveren in ronde 2 vier punten op, in ronde 4 drie punten, en in ronde 6: helaas maar geen, dus nul punten.
x
Verder krijgt de speler die de meerderheid aan familieleden in de stad heeft laten staan nog vier punten, en vervolgens worden alle familieleden uit de stad gehaald; die gaan uit het spel.

Familieleden in het klooster zijn vier punten waard, en als een speler tijdens een waardering een setje van zes verschillend gekleurde fiches heeft verzameld is dit in ronde twee 28 punten waard, in ronde vier 24 punten en in ronde zes nog 20 punten. Wie na de zesde ronde de meeste punten heeft verzameld, heeft gewonnen.
x
x
In het begin klinkt het wat chaotisch: meerderheden in de wijk, familieleden doorschuiven naar de stad, en vervolgens eventueel weer terugschuiven naar de wijk; maar als je eenmaal een paar ronden hebt gespeeld valt alles op zijn plaats, en zet je met Ming Dynastie een leuk en tactisch spel op tafel. Er zijn verschillende strategieën denkbaar, zoals het spelen op de kloosters, die zondermeer vier punten opleveren, of juist spelen op de meerderheden in de stad. Ook een optie is om wel voor meerderheden in de wijken te gaan, zodat je familieleden naar de stad mag schuiven en fiches ontvangt, maar de familieleden vervolgens weer terug te zetten in de wijk, zodat ze eventueel de volgende ronde weer fiches kunnen scoren. Het zou wel eens kunnen dat dat de meest lucratieve strategie is; 28 punten voor zes verschillende fiches is wel erg veel. Bij de waardering gaat een speler dan in een keer het halve bord rond.
x
Dat is meteen een puntje van kritiek: de andere te behalen punten lijken een beetje in het niet te vallen bij de punten voor de fiches. Ook is het raar dat het scorebord slechts 50 vakjes telt, terwijl in een gemiddeld potje met vier spelers er zomaar 180 punten gescoord kan worden. Op deze manier blijven de spelers ‘+50’ en ‘+100’ fiches pakken! Had het scorespoor niet langer gekund, of de bonuspunten misschien wat minder?
x
Een leuk gegeven is dat je alleen kaarten mag bijpakken van een vak waar je zelf vertegenwoordigd bent; het lijkt aantrekkelijk om veel familieleden op één vak te zetten, zodat je meteen een flinke vertegenwoordiging neemt in een provincie, maar het nadeel is dan dat je uit weinig kaarten kan kiezen bij het natrekken, en dat je je prins wellicht helemaal niet naar de gewenste provincie kan bewegen omdat de juiste kaarten je ontbreken! Dan lijkt breed inzetten een veiligere strategie, maar met weinig familieleden in veel verschillende wijken kun je misschien overal net buiten de boot vallen, en helemaal niks scoren...
x
Alles bij elkaar is Ming Dynastie een prima spel. Het bord loopt misschien niet over van sfeer maar is daarmee wel overzichtelijk, de kaarten met de verschillende vervoersmiddelen zijn mooi geillustreerd en op de houten prinsen en familieleden is ook niks aan te merken. De zes ronden zijn verbluffend snel voorbij, en alles bij elkaar duurt het spel niet langer dan anderhalf uur.
© 2007 Barbara van Vugt

Ming Dynastie, Robert F. Watson, Hans im Glück, 2007 - 2 tot 4 spelers vanaf 10 jaar, 90 minuten


Tactischer dan je zou vermoeden - maar het puntenfestijn voor de fiches is overdreven
x
x
x