xxxx

Lost Cities
Uitgever: Kosmos
Auteur: Reiner Knizia

Jaar: 1999

recensie door

x
Lost Cities is een kaartspel voor twee personen waarin jacht wordt gemaakt op schatten. Van vijf verschillende kleuren zijn er negen genummerde kaarten, 2 tot 10, en drie ‘handjes’. De genummerde kaarten stellen de vordering richting de schatten voor; hoe hoger het getal, des te dichter ben je bij de schat. De handjes geven aan dat je alvorens aan je expeditie te beginnen goede financiële afspraken hebt gemaakt, waardoor je schatten straks meer punten opleveren.

Het speelbord fungeert eigenlijk als aflegbord; op de vijf kleurvakken mogen kaarten van de corresponderende kleur afgelegd worden. Spelers leggen ieder aan hun eigen zijde van het bord de kaarten voor hun eigen expedities. Ieder heeft acht handkaarten. Om beurten gooien de spelers een kaart op; deze mag ofwel ‘voor zichzelf’ gelegd worden (= ten gunste van de eigen expeditie), ofwel afgelegd worden op het bord. Vervolgens wordt de hand weer aangevuld, ofwel met een kaart van de voorraadstapel, ofwel met een kaart van het aflegbord.
Het doel is om, een beetje à la patience, oplopende getallenreeksen te leggen van de verschillende kleuren. Handjes moeten als eerst opgelegd worden, en daarna de getallen 2 tot en met 10. Je hoeft niet alle getallen te leggen, en ook handjes zijn niet verplicht. De enige vereiste is dat de som van de gelegde getallen van een kleur aan het eind van de ronde, wanneer de punten geteld worden, minstens 20 bedraagt. Heb je bijvoorbeeld een 4, een 6 en een 10, dan zit je al goed. Alles onder de 20 levert strafpunten op, en alles erboven punten, minus de twintig punten die je standaard moet halen. De handjes vermenigvuldigen de punten, maar ook de strafpunten met 2, 3 of 4 (bij respectievelijk 1, 2 of 3 handjes). Als een rijtje van een bepaalde kleur uit acht kaarten of meer bestaat, worden daarvoor 20 extra bonuspunten toegekend.

De spelers blijven beurtelings kaarten opgooien totdat de voorraadstapel leeg is; dan worden alle punten geteld en de scores genoteerd. Voor een volledig spel worden drie van deze rondes gespeeld en alle punten samen opgeteld.
Hoewel dat erg eenvoudig klinkt, zit er toch een aantal tactische aspecten aan het spel. Als je bijvoorbeeld veel hoge kaarten van een kleur hebt, die dus veel punten kunnen opleveren, is het het meest lonend om nog even te wachten op handjes en lage kaarten van dezelfde kleur voordat je een rijtje begint met deze kaarten. Zo verzamel je de meeste punten en vergroot je je kans op een acht-kaartenbonus. Als je de hoge kaarten te vroeg uitspeelt, kun je de lage kaarten die je later wellicht nog trekt er niet meer bij leggen, omdat je een oplopende reeks moet vormen. Begin je daarentegen met een lage kaart uit je hand terwijl je nog geen hoge kaarten van deze kleur hebt, dan weet je weer niet zeker of je van die kleur nog genoeg andere, hogere, kaarten zult trekken in de loop van het spel om zodoende aan de ondergrens van 20 te geraken. Lukt dat niet, tja dan zit je met de gebakken strafpunten.
x
x