xxxx

Key Largo
pagina 2

x
Op de rommelmarkt kunnen we onze opgedoken schatten verkopen. Die zijn er in de categorieën koopwaar (serviesgoed e.d.; die oude zeerotten hadden de raarste dingen aan boord!), antiquiteiten (gouden beeldjes en crucifixen), en goud (munten). Op alle kaarten staan twee cijfers afgebeeld: bovenaan de kaart staat het aantal ‘eenheden’ waaruit de schat bestaat, oftewel de grootte van de schat. Onderaan staat de prijs die de kaart aan het eind van het spel oplevert als je hem niet verkoopt op de rommelmarkt. Dat bedrag is eigenlijk altijd lager dan wat je er op de rommelmarkt voor kunt krijgen.
x
Ook hier wordt de prijs die de spelers krijgen voor hun schatten beinvloed door het aanbod. Op het bord staat een tabel waarin de prijs per eenheid is uitgezet tegen het aantal spelers dat die beurt op de markt staat. Kaarten met koopwaar zijn minder waard als er meer spelers tegelijk op de markt staan, de vraag naar oud serviesgoed is kennelijk snel verzadigd. De antiquiteiten zijn daarentegen meer waard als het aanbod toeneemt; klanten komen er als vliegen op af. De gouden munten hebben een vaste wisselkoers: die zijn altijd hetzelfde waard. Iedere speler mag zoveel kaarten verkopen als hij wil, maar ze moeten allemaal van dezelfde soort zijn. Het aantal eenheden op de kaarten wordt vermenigvuldigd met het bedrag per eenheid uit de tabel.
x
Aan het eind van de tiende dag tellen de spelers hun geld, en tellen daar de waarde van hun niet verkochte kaarten bij op. De rijkste speler wint!

Key Largo is een prima spel, waar zeer uiteenlopende spelers, ervaren of onervaren, leuke uren mee kunnen beleven. Om maar meteen met een enkel minpuntje te beginnen: het speelbord is van wel erg dun karton en het centrale puzzeldeel waarmee de vier borddelen bij elkaar moeten worden gehouden mist mede hierdoor zijn effectiviteit. En de plastic scheepjes (overigens erg leuke speelstukjes!) hebben moeite hun evenwicht te bewaren: door hun smalle basis vallen ze gemakkelijk om; zelf hebben we er een houten blokje onder geplakt. Maar verder blinkt dit spel uit door zijn fraaie uitvoering.
De illustraties op het bord en de speelkaarten zijn erg leuk en tevens functioneel: het is direct duidelijk waar welke actie uitgevoerd kan worden, en wat alles kost of oplevert. De duikers in hun ouderwetse duikpakken zijn fantastisch: de luchtslangen kunnen bovenop de duikers bevestigd worden, de drietanden aan de zij, en de gewichten onder de voeten. Ook de scheepswrakken op drie verschillende dieptes, waarvoor duikers 0, 1 of 2 luchtslangen nodig hebben, vormen een erg leuk element in het spel. Bij het duiken in het gevaarlijke diepe water is een drietand onmisbaar: het wemelt daar van de zeemonsters. Gelukkig kun je alvast wat te weten komen over de wrakken door de kapitein een rondje te geven in de Sirenebar; zo kun je je risico zo klein mogelijk houden.
x
De variant met de ontmoetingskaarten, die zeker aan te raden is, voegt een onverwacht element toe aan het spel, en houdt het lekker spannend. Bij het verkopen van de opgedoken schatten is het wijs om te wachten tot je schatten van alle drie de soorten hebt; dan weet je zeker dat je altijd wel iets kan verkopen tegen de meest gunstige prijs, onafhankelijk van het aantal medespelers dat ook naar de rommelmarkt is gekomen. Dat je daarbij een aantrekkelijk doelwit vormt voor je medespelers, die misschien een zakkenroller inzetten om je van een van je kaarten te beroven, zul je daarbij moeten riskeren.

Key Largo is niet ingewikkeld, het is bedoeld als familiespel en biedt de veelspeler wellicht geen grote tactische uitdagingen, maar het zit goed in elkaar en speelt lekker weg. Onervaren spelers kunnen er een uur gezelligheid en hilariteit mee beleven, terwijl de meer ervaren speler kan proberen psychologische inschattingen te maken van wat de anderen gaan doen, en ze daar dan zoveel mogelijk bij hinderen.

In zekere zin is het een vervolg op Piratenbaai, van dezelfde (helaas overleden) auteur, waarin voornamelijk andermans schepen vol schatten tot zinken worden gebracht. Er zijn duidelijke elementen van Piratenbaai terug te vinden, zoals het geheim kiezen van acties die op verschillende locaties uitgevoerd worden, en natuurlijk het thema. In Piratenbaai is de invloed van de dobbelsteen tijdens de gevechten erg groot, en ook duurt het spel wat lang; in dat opzicht is Key Largo een verbetering. Dit spel is wat lichter, toegankelijker, bevat meer humor, minder gevechten en heeft een aantrekkelijke speelduur. Daardoor zijn we best bereid dit spel vaker op tafel te zetten!
© 2006 Barbara van Vugt

Key Largo, Paul Randles, Mike Selinker & Bruno Faidutti, Tilsit, 2005, 3 tot 5 spelers vanaf 10 jaar, 45 tot 60 minuten

x
x
x