Op de markt van Jaipur, tussen de kraampjes met zijde, kruiden, zilverwaren en allerhande snuisterijen, is het een drukte van belang. De handel floreert, marktkooplieden roepen om het hardst om hun waren aan te prijzen. Want de rijkste marktkoopman valt de eer ten beurt hofleverancier van de maharadja te mogen worden, een zeer begerenswaardig positie! Goederen verkrijgen we via ruilhandel op de markt, waarbij een grote rol is weggelegd voor de in die contreien immens populaire kameel. De goederen verkopen we vervolgens voor klinkende munt. Voor hele succesvolle transacties worden zelfs bonussen uitgedeeld. Aan het eind van de week wordt de handelaar met de meeste roepies beloond met een prestigieus zegel, en de eerste speler die twee zegels weet te verzamelen mag aantreden aan het hof, en wint het spel!

Bij het pakken van kaarten mag de speler kiezen uit drie opties:
- één warenkaart van de markt pakken, en de markt tot vijf kaarten aanvullen vanaf de blinde stapel
- meerdere warenkaarten van de markt pakken, en de markt aanvullen met kaarten uit zijn eigen hand of kamelen uit zijn eigen kudde
- alle kamelenkaarten van de markt pakken, en de markt aanvullen vanaf de blinde stapel.

Hierbij mag de handkaartenlimiet van zeven niet overschreden worden. Alle gepakte kamelenkaarten worden direct voor de speler neergelegd, en vormen zo zijn kudde. Kamelen tellen daarom niet mee voor de handkaartenlimiet.

De week is afgelopen als ofwel drie van de zes stapels met warenfiches op zijn, ofwel de markt niet meer aangevuld kan worden omdat de kaartenstapel op is. Dan tellen beide spelers de waarde van hun warenfiches en bonusfiches, en de rijkste speler mag een zegel pakken. Wanneer een van de spelers een tweede zegel heeft verdiend, is het spel afgelopen.

Op het spelmateriaal is niks af te dingen: de kaarten zijn mooi en sfeervol geïllustreerd met duidelijk te onderscheiden kleuren, die bovendien goed overeenstemmen met de kleuren van de warenfiches. Ook qua mechanisme zit Jaipur goed in elkaar.