xxxx xxxx

First Train to Nürnberg
Auteur: Martin Wallace
Uitgever: Argentum Verlag
Jaar: 2010


recensie door

x x

Al in 1835, nog voordat het goederenvervoer per spoor in de Engelse Wensleydale regio op gang kwam, reden in Duitsland tussen Nürnberg en Fürth al de eerste stoomlocomotieven. In deze herziene versie van Last Train to Wensleydale nemen de spelers de zware taak op zich om in deze de figuurlijke kinderschoenen nog niet ontgroeide bedrijfstak hun letterlijke sporen te verdienen. Net zo als in de eerste editie bouwen de spelers rails, kopen ze tweedehands materieel om goederen en passagiers mee te vervoeren, en verkopen ze hun verbinding snel door aan de rode en groene vervoersbedrijven zodra hij niet meer rendabel is.

x
De kaart is opgedeeld in gebieden waarin gele en grijze goederen liggen, en op de stations in de steden staan groene en rode passagiers te wachten op de trein. Iedere ronde bieden de spelers met hun blokjes op vakjes waarin invloedspunten in vier verschillende kleuren liggen. Wie overboden wordt neemt zijn bod terug en kiest een ander vak uit.
x
Zodra iedereen twee vakjes heeft worden de verdiende invloedspunten bijgeschreven op de vier lijsten. De speler met de meeste witte punten mag vervolgens als eerste sporen bouwen. Een verbinding moet beginnen bij een rode of groene stad, of aansluiten op een eerder gelegde eigen verbinding. Ieder spoor kost een blokje of invloedspunt, en bij het betreden of verlaten van een rode of groene stad moet een invloedspunt van die kleur betaald worden. Daarnaast moeten de witte figuurtjes, de boze boeren over wiens erf de spoorlijn loopt, ook nog afgekocht worden met witte invloedspunten.
x
x
Vervolgens wordt er materieel gekocht en kunnen de passagiers en goederen vervoerd worden met de zojuist gekochte treinen. De speler met de meeste bruine punten begint. Wie aan de beurt is heeft steeds de keuze om ofwel een trein te kopen tegen betaling van bruine punten, ofwel een goed of passagier te vervoeren als hij al een trein heeft. Bij de treinen staat aangegeven hoeveel goederen en passagiers erin passen, er zijn verschillende combinaties mogelijk.
x

x
Goederen mogen vervoerd worden als een speler een verbinding heeft van het goed naar een willekeurige stad, en groene of rode passagiers mogen vervoerd worden als een speler ze via zijn eigen spoor naar een stad in de passende kleur kan brengen (groen of rood). Als meerdere spelers een bepaald goed of passagier kunnen vervoeren geldt 'wie het eerst komt...'. Vervoerde goederen en passagiers leveren direct punten op, en aan het eind van het spel is ieder compleet setje (grijs goed, geel goed, rode passagier, groene passagier) nog twee punten waard. De gekochte treinen staan alleen deze beurt tot de beschikking van een speler, volgende ronde moeten er weer nieuwe wagons gekocht worden!
x
Na het vervoer wordt een winst - verliesberekening uitgevoerd: het aantal vervoerde goederen/passagiers minus het aantal sporen van de speler op het bord. Dit pakt vaak negatief uit! Het resultaat wordt bijgehouden op de winst-verliesmeter, die tevens de spelersvolgorde bepaalt. Ten slotte mag iedere speler een van zijn verbindingen verkopen aan de rode of groene maatschappij, om zo het aantal te incasseren strafpunten voor de volgende ronde te beperken.
x
x
De verbinding moet van een rode of groene stad naar een andere willekeurige stad lopen, en dit kost de speler een groen of rood invloedspunt voor iedere twee verkochte sporen. De sporen in de spelerskleur worden dan vervangen door rode of groene sporen, en alle steden die verbonden zijn met het rode of groene netwerk tellen vanaf dat moment als rode of groene (of allebei!) stad. Hier mogen in de toekomst dus ook rode en groene passagiers naartoe vervoerd worden, maar het kost dan ook een groen of rood invloedspunt om vanuit of naar die stad te bouwen.

Het spel duurt vier of vijf ronden. Aan het eind van het spel worden nog strafpunten uitgedeeld voor ieder spoor op het bord, bonuspunten voor complete setjes, en straf- of bonuspunten voor de positie op de winst-verliesmeter.
x
x
x
Waar het landschap op het bord van de vorige, eigen editie van de auteur 'Last Train to Wensleydale' door critici wel vergeleken werd met een bord lever met uitjes, iemands ingewanden of een plak vomitage, ziet de nieuwe uitvoering van Argentum er prachtig uit. Ook werkt het spel goed met twee spelers (de vorige editie was vanaf drie spelers). De heuvelachtige omgeving van Nürnberg is minder beperkend dan de Wensleydale regio, waar de valleien ervoor zorgden dat spelers soms vastliepen en al snel op een kansloze hoek van het bord waren aangewezen. In 'First Train to Nürnberg' is genoeg plek voor allevier de spelers, wat deze kaart wat vriendelijker maakt. 'First Train to Nürnberg' is daarmee in alle opzichten even goed als of beter dan zijn voorganger, en is ook 'anders' genoeg om het spel bestaansrecht te geven.
x
Er bestaat bij spellenontwerpers blijkbaar een diepgewortelde angst dat spelers op een 'vast' bord een winnende strategie weten te ontwikkelen, wat dan resulteert in de meest gekunstelde pogingen om variabiliteit te introduceren. Zo ook bij 'First Train to Nürnberg': eerst worden alle blokjes blind uit de zak getrokken en op het bord gezet, en daarna worden alle blokjes die niet in het gebied thuishoren (geel hoort op weide, grijs op een heuvel) weer verwijderd. Dit is een heleboel (geestdodend) werk, en gaat allemaal ten koste van de speeltijd! Gelukkig speelt het spel verder vloeiend en redelijk snel.
x

'First Train to Nürnberg' bevat alle ingrediënten voor een succesvol spel. Er is spelersinteractie zowel tijdens het bieden als bij het bouwen op het bord, en voldoende uitdaging in de vorm van verschillende tactische afwegingen: ga je voor de directe punten of voor de complete setjes, hoe bouw je het meest efficiënt, wanneer verkoop je je spoorlijn door aan de grote maatschappijen, en welke kleuren invloedspunten heb je daar allemaal voor nodig?

x
Door de competitie op het bord is het spel echt spannend, en is het zeker van belang wie er eerst mag bouwen of vervoeren.
x
x
Voor mensen die graag 'Last Train to Wensleydale' speelden maar een beetje onpasselijk werden van het bord is er ook goed nieuws: op de achterkant van Nürnberg zit het oude vertrouwde Wensleydale-bord, maar dan vormgegeven in de nieuwe stijl!
© 2011 Barbara van Vugt

First Train to Nürnberg, Martin Wallace, Argentum Verlag, 2010 - 2 tot 4 spelers vanaf 12 jaar, 90 minuten


Wéér een goede reden om nooit de -eerste- huiseditie van een 'Martin Wallace' te kopen
Goed treinenspel met originele insteek. Maar de doos is afzichtelijk!
x
x
x