|
Europa 1945-2030
Uitgever: Eurogames
Auteurs: Leo Colovini, Duccio Vitale
Jaar: 2000
recensie door
| x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
Europa 1945-2030 is een spel van 3 tot 6 spelers uit 1998 van Leo Colovini (auteur van o.a. Doge, Carolus Magnus en Cartagena) en Duccio Vitale (ontwerper van Serenissima).
Het spel simuleert de opkomst van de Europese Unie. Bovendien "voorspelt" het mechanisme de eenheid van de unie anno 2030 na Christus.
Het materiaal is indrukwekkend. Uit de doos komt een gigantisch groot spelbord met, jawel hoor, een afbeelding van Europa. De oppervlakkige toeschouwer zal overigens nauwelijks vermoeden dat het een spel betreft. Door alle afdekstukken zullen zijn gedachten eerder uitgaan naar een puzzle.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
De spelers hebben naast een individueel doel - de overwinning binnen slepen door het verzamelen van de meeste punten - ook een gezamenlijk doel: met elkaar zoveel mogelijk landen toelaten tot de Unie en proberen nationale en internationale conflicten in de kiem te smoren.
Het mechanisme om landen tot de unie toe te laten is op zich aardig bedacht:
Afhankelijk van de politieke invloed die een speler verworven heeft, mag hij een hoeveelheid "voorkeurstemmen" uitbrengen op landen die in aanmerking komen voor toetreding van de Unie. Dit wordt fysiek inzichtelijk gemaakt door het plaatsen van houten "stem"figuren op desbetreffende landen. Zijn er voldoende stemmen, eventueel dankzij een coalitie met medespelers, dan treedt het land onmiddellijk tot de EU. De speler(s) die voor toetreding hebben gestemd krijgen een overwinningspunt en mogen een van hun voorkeurstemmen naar een aangrenzend land verplaatsen. De politieke krachten in aangrenzende landen kunnen zodoende gaandeweg het spel veranderen.
Jammer dat dit in de praktijk niet werkt. Omdat niemand belangen heeft om tegen de Unie te stemmen, zullen spelers altijd voor de Unie zijn. De coalitievorming wordt mede hierdoor bepaald door de ranking: de speler die in de tussenstand aan kop staat, kan deelname aan een coalitie wel vergeten.
Het spel doet ook nog een poging om de gevolgen van de val van de muur in kaart te brengen. In het oostblok zetten de nationalisten zich vanaf dat moment af tegen de gevestigd orde. Maar de auteurs zijn er mijn inziens niet in geslaagd om de (op zich leuke) tegenstellingen - zoals eenwording en verbrokkeling van Europa, maar ook tussen de vereiste samenwerking van de spelers enerzijds en de individuele competitie anderzijds- op een aantrekkelijke wijze te implementeren. Waarschijnlijk is dit ook een onmogelijke opgave.
Ondanks het originele thema betwijfel ik of dit spel zal aanslaan bij de liefhebber van complexe strategische spellen. Wellicht dat de puzzelaar er meer plezier aan beleeft. © 2002 Ido Braaksma
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| x |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
