Nog een addertje onder het gras is dat in alle drie de categorieen er voor de laatste twee treden van de ladder veel minder fiches beschikbaar zijn dan er spelers zijn. Als een speler een stap omhoog wil op een ladder en het betreffende fiche is niet meer voorradig, dan mag hij het wegpakken bij een medespeler naar keuze die daarmee dus een stap terug gezet wordt. De compensatie van 100 gulden of een extra prestigepunt die de beroofde speler ontvangt, mogen dan een schrale troost heten.

Als de winnaar van de eerste veiling zijn privileges heeft uitgevoerd gaat het bezoek verder naar de volgende edelman, of in dit geval vrouw: Louise. Er wordt dan op dezelfde manier een veiling gehouden, en de winnaar heeft de keuze uit de vier overgebleven privilegekaarten. Zo worden ook Leo, Maria en Maximiliaan bezocht. De laatste heeft nog een speciale eigenschap: Maximiliaan heeft geen eigen kaarten, de spelers mogen bieden met kaarten met de afbeeldingen van de andere vier edelen.

Het is belangrijk om vooruitgang te boeken in alle drie de categorieën. Dat prestigepunten belangrijk zijn mag voor zich spreken, maar daarnaast is geld onontbeerlijk om schuldbekentenissen mee te kopen, en de schuldbekentenissen zijn weer onmisbaar om een veiling mee te winnen en zo privileges te mogen uitvoeren. Een evenwichtige strategie is daarom het devies. Nadeel is dat een aantal fiches ook weer kunnen worden afgepakt, en je dus soms alleen maar bezig bent je status te handhaven, in plaats van vooruitgang te boeken. Dat afpakken heeft wel het gevolg dat alle spelers meestal heel gelijk op gaan: als er wat moet worden afgepakt gebeurt dit veelal bij de speler die er het best voor staat, wat een nivellerend effect kan hebben.