xxxx

Amun-Re
Auteur: Reiner Knizia
Uitgever: Hans im Glück
Jaar: 2003

recensie door
x
Het doel
Amun-Re bestaat uit twee speelhelften, iedere helft bestaat weer uit drie ronden. En natuurlijk kunnen we die ronden weer opdelen in fases. Uiteindelijk is het de bedoeling om met de heerschappij over provincies en met name de bouw van piramides zo veel mogelijk punten te scoren. Inderdaad, een Reiner Knizia-spel ten voeten uit.

Het speelbord en -materiaal
We bevinden ons in Egypte, aan de Nijl. Daar zijn 15 prachtige provincies te verdienen, iedere provincie heeft zijn eigen sterke en zwakke punten. De ene heeft plaats voor veel boeren, waardoor de graanopbrengsten (=goud) in fase 5 flink hoog kunnen uitvallen. De andere provincie geeft twee gratis machtkaarten als je die provincie verwerft. En een derde geeft bij het verwerven meteen twee gratis bouwstenen voor een piramide. Kortom: bij het bieden op de provincies, volgens een biedsysteem dat is geleend van Evo (een Eurogames-spel, komt te weinig op tafel) is het belangrijk je eigen belang en de belangen van de medespelers scherp in de gaten te houden.

Elke speler krijgt aan het begin van het spel twee steentjes in zijn kleur (één voor het bieden, één voor de telling), 20 goud, een –3 kaart en een machtkaart ‘goedkope piramidebouw’. De overige machtkaarten, het overige goud, de boeren, de bouwstenen en de piramides worden naast het speelbord gelegd. Vervolgens begint het spel, fase voor fase.

Het spelverloop
1. De startspeler trekt net zoveel provincies als er spelers zijn; de kaartjes worden zichtbaar in de provincie neergelegd. Extra machtkaarten, goud of bouwstenen worden erbij gelegd.
2. De startspeler biedt op één van de te verwerven provincies. Hij legt zijn ‘biedsteen’ op een getal (de waarden lopen op: 0-1-3-6-10-15-21-28-36) en geeft daarmee aan hoeveel goud hij voor de betreffende provincie over heeft. De andere spelers doen hetzelfde voor de provincie van hun keuze. Als alle spelers geboden hebben op verschillende provincies, betaalt ieder de hoeveelheid goud en fase 2 is klaar.
Veel leuker is het natuurlijk als twee of meer spelers op dezelfde provincie hebben geboden. Dan moet de overboden speler zijn biedsteen op een getal van een andere provincie plaatsen. Dat kan een lege provincie zijn of een provincie waar al een biedsteen van een medespeler ligt. Als dat laatste het geval is, pakt die zijn steen weer op en legt hem op een ander provinciekaartje. Dit bieden gaat zo door tot op elk kaartje één biedsteentje ligt. Vervolgens betaalt iedere speler het geboden bedrag.
3. Elke speler mag nu machtkaarten, boeren en bouwstenen kopen. Twee leuke beperkingen gelden daarbij. Ten eerste is het aantal machtkaarten en boeren afhankelijk van de provincie(s) die een speler bezit. Bovendien is de goudvoorraad van een speler beperkt. En dat is jammer, want hoe meer er in deze fase van een ‘product’ wordt gekocht, hoe duurder het is. Voorbeeld; 1 boer kost 1 goud, 2 boeren kosten 3 goud, 3 boeren kosten 6 goud enzovoorts. Voor machtkaarten en bouwstenen gelden dezelfde waarden. Te veel goud uitgeven is ook niet raadzaam, want dat goud is nodig bij fase 2 en fase 4.
x