xxxx xxxx

7 Wonders
Auteur: Antoine Bauza
Uitgever: Repos Productions
Jaar: 2010


recensie door

x
We leiden één van de zeven grote mogendheden in de oudheid, en doen alles wat er in dat kader van ons verwacht wordt: grondstoffen winnen, een beschaving opbouwen, handelen, wat zelfpromotie middels architecturale hoogstandjes als standbeelden en paleizen bouwen, het militaire aspect in de gaten houden, en als we toch bezig zijn misstaat een wereldwonder in ons rijk vanzelfsprekend ook niet!
'7 Wonders' speelt in drie tijdperken, ieder met een eigen kaartenset. Ieder tijdperk bestaat uit zes rondes waarin de spelers kaarten kunnen bouwen. De spelers beginnen met een eigen wereldwondertableau, en zeven kaarten van het eerste tijdperk. Iedere beurt zoeken alle spelers gelijktijdig een kaart uit hun hand die ze willen bouwen. Sommige kaarten zijn gratis neer te leggen, anderen kosten geld of grondstoffen. Er zijn kaarten die grondstoffen opleveren; wie zo'n kaart gebouwd heeft, kan voortaan iedere beurt een keer gebruik maken van dit type grondstof. Wie niet de juiste grondstoffen bezit kan ze kopen bij zijn buren. Alleen de spelers direct aan de linker- en rechterzijde worden als buren beschouwd: de andere spelers wonen te ver weg om grondstoffen mee uit te wisselen. x
x
x
In principe kost het twee geld om een grondstof van een andere speler te gebruiken, maar er zijn ook kaarten waarmee je met korting kunt handelen met een of beide buren. Het vormt geen belemmering als de buurman de grondstof die je wilt kopen zelf deze beurt ook heeft gebruikt, en hij mag de transactie niet weigeren. Een speler kan er ook voor kiezen om een gedeelte van zijn wonder te bouwen, als hij de grondstoffen kan leveren die afgebeeld staan op het wondertableau. Hij legt vervolgens een kaart uit zijn hand ondersteboven bij de wonderbouwplaats. Sommige wonderen hebben een speciale functie die vanaf dat moment benut kan worden, anderen leveren meteen geld op, of zijn aan het eind van het spel punten waard. In geval van geldgebrek kan een speler besluiten zijn beurt op te offeren door een kaart weg te gooien en drie geld uit de voorraad te pakken.
x

Als alle spelers gebouwd hebben geeft iedereen zijn overgebleven handkaarten door aan de volgende speler; in tijdperk 1 en 3 wordt er met de klok mee gespeeld, in tijdperk 2 tegen de klok in. Uit de nieuw ontvangen set kaarten kiest weer iedereen een kaart, en dit gaat net zo lang door totdat er zes bouwrondes verstreken zijn. De zevende handkaart wordt afgelegd, en het spel gaat door met het volgende tijdperk. Maar niet voordat de militaire conflicten tussen de spelers uitgevochten zijn! Want denk maar niet dat al deze wereldmachten vreedzaam naast elkaar leven...

Op de rode kaarten staan wapensymbolen afgebeeld. Iedere speler vergelijkt het aantal wapensymbolen op de door hem gebouwde kaarten met die van zijn twee directe buren. De speler met de meeste symbolen ontvangt een puntenfiche (afhankelijk van het tijdperk 1-5 punten), en de speler met de minste symbolen een -1 fiche. Omdat iedereen zichzelf met zijn linker- en zijn rechterbuurman vergelijkt, ontvangt iedereen dus twee fiches.

Na het derde tijdperk is het spel ten einde; de punten die staan afgebeeld op de gebouwde kaarten en wonders, en de puntenfiches verzameld in de militaire conflicten worden opgeteld, en de speler met de meeste punten wint.

x
x
x
x
Dit klinkt misschien allemaal erg droog, maar de schijn bedriegt in dit geval! '7 Wonders' krijgt juist zijn smaak door de verschillende kaarten. Er zijn kaarten die handige eigenschappen hebben tijdens het spel, zoals grondstoffenkaarten, of handelskaarten die het mogelijk maken met korting met de buren te handelen, of kaarten die direct een geldbedrag opleveren. Anderzijds zijn er kaarten die aan het einde van het spel punten opleveren, maar tijdens het spel niets doen. Hiertussen moet een goede balans gevonden worden: wie het hele spel lang grondstoffenkaarten verzamelt kan aan het eind van het spel weliswaar alles bouwen zonder bij de buren te hoeven buurten, maar heeft dan niet genoeg tijd meer om voldoende puntengevende kaarten te bouwen.
x
Sommige kaarten zijn gratis te bouwen als je al een bepaalde kaart bezit; dit staat dan duidelijk op beide kaarten aangegeven. Zo is bijvoorbeeld de tempel gratis als je het altaar al hebt. Deze 'ketens' maken het mogelijk om hele goede - en normaal erg prijzige - kaarten gratis neer te leggen. Er staat een complete flowchart van deze ketens in de spelregels, maar het is natuurlijk veel leuker om het gewoon op zijn beloop te laten en te zien wat er voorbij komt!
x

Het knappe van '7 Wonders' is dat de kaarten ondanks hun veelheid toch enorm overzichtelijk zijn. Het is niet nodig om moeizaam te gaan turen bij de overburen omdat je niet een kaart wil doorgeven waar zij veel profijt van hebben: alles wat echt belangrijk is, is in een oogopslag te zien (vooral: welke grondstoffen en hoeveel militaire kracht een speler heeft).

x
x
Naast alle lof is er ook een minpunt te noemen. In principe speelt iedereen gelijktijdig zijn kaart uit, wat zorgt voor een chaotische situatie waarbij er over en weer met muntjes wordt gegooid ('ik koop een erts voor één geld en een perkament voor twee geld bij jou!'). Omdat dit gelijktijdig hoort te gebeuren mag je je niet laten beïnvloeden door wat andere spelers doen, maar dat gebeurt natuurlijk wel: als iemand bij een speler veel grondstoffen koopt, koop jij toch liever bij een ander om het geld een beetje te spreiden... Na het bouwen duikt iedereen direct met zijn neus in zijn nieuwe kaarten: er is niet voldoende aandacht voor wat de andere spelers hebben gebouwd. Dan kan het gebeuren dat je even niet gezien had dat je buurman inmiddels drie wapensymbolen heeft bijgebouwd!
x

'7 Wonders' is niet een spel dat je helemaal kunt plannen, daarvoor ben je te afhankelijk van de kaarten die voorbij komen. Omdat je de kaarten direct weer doorgeeft kun je ook geen kaarten bewaren om iets op te bouwen. Wat wel kan is een bepaalde richting kiezen: militaire macht (voor de conflictpunten), blauwe kaarten (punten), of de groene symbolen (punten voor setjes). Hiervan zijn zo veel verschillende kaarten aanwezig dat er altijd wel voldoende voorbij komen om de strategie te blijven volgen. Aanvankelijk lijkt de veelheid overdonderend, maar omdat je steeds keus hebt uit maximaal zeven kaarten, waarvan je er een aantal niet zal kunnen betalen, blijft de keuzestress binnen de perken.

Dat maakt '7 Wonders' tot een spel dat zelfs met zeven spelers vlot gespeeld kan worden, en door zijn eenvoud leuk is voor de meer én de minder geoefende speler. Wie 7 wonderen niet genoeg vindt kan bovendien nog zijn toevlucht zoeken tot de uitbreiding: bestuur Brussel en bouw het Manneken Pis...
© 2011 Barbara van Vugt

7 Wonders, Antoine Bauza, Repos Productions, 2010 - 2 tot 7 spelers vanaf 12 jaar, 30 minuten


Verbluffend simpel, mooi en vlot spel dat voor zijn korte speelduur verrassend rijk speelt
x
x
x