xxxx

Ticket To Ride
Auteur: Alan R. Moon
Uitgever: Days of Wonder
Jaar: 2004

recensie door
x
x Een spel over treinen, op een kaart van de Verenigde Staten. Maar dat hadden we toch al met Union Pacific? Sterker nog, dat spel is van dezelfde auteur. Wat maakt Ticket To Ride dan anders? Het is beslist eenvoudiger, en zal daarmee ongetwijfeld een grotere groep aanspreken. Twee tot vijf spelers proberen in dit spel routes te leggen in de kleuren van hun trein waarvoor ze per route meer of minder punten scoren, afhankelijk van de lengte van die route. Voor het leggen van een route zijn wagonkaarten nodig, die uit een etalage van openliggende kaarten worden getrokken, of als de speler de voor handen liggende ‘smaken’ alsnog niet bevalt, van de blinde stapel. De wagonkaarten komen in acht verschillende kleuren.
x
Op het speelbord staan de verschillende verbindingen naar diverse steden in de Verenigde Staten, veel ervan zijn in een van die acht kleuren, in verschillende lengtes, andere zijn grijs. Voor een route van een bepaalde kleur moet het aantal wagonkaarten van die kleur worden ingeleverd om die route te claimen en er punten voor te scoren, de uiteindelijke voorwaarde om met het hoogst verzamelde aantal punten het spel te winnen. Korte routes leveren relatief minder punten op, echt opschieten gaat het pas als er routes van 4 of meer gelegd worden. Bij een route van vier gaat een speler 7 punten vooruit, bij vijf 10 punten, en bij het maximum van zes maar liefst 15 punten. Het ligt voor de hand om alleen lange routes te leggen, maar de wagonkaarten per kleur zijn beperkt: 12 van elk. x
x
x Wil een speler toch per se op een kleur wachten, dan heeft hij een lange weg en veel beurten te gaan, terwijl ondertussen andere spelers met korte routes gestaag vooruit gaan op de puntenlijst. Gelukkig zitten er ook 14 locomotiefkaarten in de stapel, die voor elke kleur gelden, zeg maar een jokerkaart.
x
Op de grijze routes mogen kleuren van elke soort (maar wel per route eenzelfde soort) worden uitgespeeld. Dat kan belangrijk worden om een bepaalde plaats te halen. In het begin van het spel heeft iedere speler van een speciale routekaartenstapel namelijk 3 kaarten getrokken, waarvan hij er minstens 2 moet houden. Op deze routekaarten staan een tweetal steden vermeld, die een speler in de loop van het spel met elkaar moet zien te verbinden. Hiervoor krijgt hij aan het eind van het spel een bonus, die afhankelijk van de lengte van de route kan variëren van 4 punten voor kleine verbindingen tot 22 punten voor het verbinden van een plaats aan de west- met een andere plaats aan de oostkust. x
x
x
x