xxxx xxxx

Tempus
Auteur: Martin Wallace
Uitgever: PS Games
Jaar: 2006

recensie door
x
Via de intrigerende en kunstig geïllustreerde collage van de cover worden we in dit spel opnieuw uitgenodigd de loop van de beschaving vanaf het begin der mensheid mee te maken. Onze beginclub is drie schijfjes groot, en het is de bedoeling om er een lekker grote familie van te maken die zich als een olievlek verspreidt en uitbreidt, steden sticht en zo mogelijk ook nog het vliegtuig op tijd weet te halen. Na elke ronde wordt bepaald wie er verder mag naar het volgende tijdperk met de daarbijbehorende privileges. Na tien ronden en negen tijdperken wint de speler met de meeste punten.
x
Afhankelijk van het aantal spelers wordt er een aantal landtegels op het bord gelegd. Deze bestaan elk uit zeven zeshoeken, en kunnen per zeshoek verschillende landschappen bevatten: gras, bos, bouwland, heuvels en bergen. De landtegels moeten aan minsten een zeshoekzijde aansluiten, zodat er door het aanleggen ook meren kunnen ontstaan; het water aan de buitenrand wordt als zee gezien. Hierna plaatst elke speler zijn prille beschaving van drie schijfjes op het bord, een schijfje per zeshoek, en aangrenzend. Vervolgens begint een speler de ronde met het uitvoeren van een actie.
x
Aan het begin van het spel beschikt iedere speler over drie actieblokjes. Deze kunnen voor verschillende zaken aangewend worden: bewegen, baby’s krijgen, steden bouwen, vechten en ideeën krijgen. In de eerste tijdperken zijn de mogelijkheden beperkt en kan er bijvoorbeeld maar naar een aangrenzend veld worden bewogen, en dat ook nog maar met een enkel schijfje. Later kunnen er twee velden worden bereisd, met twee schijfjes, tot in het laatste tijdperk maar liefst drie schijfjes die vijf velden ver kunnen reizen.

Het krijgen van baby’s is wenselijk voor de uitbreiding en kost een actie. Baby’s worden uitsluitend op grasland verwekt, waarbij - en bij het bewegen - in eerste instantie een stapellimiet van twee schijfjes moet worden aangehouden; in de laatste twee tijdperken loopt dit op tot een stapellimiet van vier. Een stapel schijfjes kan door de actie ‘stad bouwen’ worden ingewisseld voor een stad van dezelfde waarde als de stapel groot is. Steden mogen niet aangrenzend aan elkaar of in bergvelden worden gebouwd.
x

In het begin wordt er nog redelijk vreedzaam naast elkaar geleefd; het babygekrijt in de diverse kampen is niet van de lucht, en men wandelt nog ongehinderd door de lieflijke velden. Maar op enig moment lopen de spelers tegen elkaars piketpaaltjes aan, en worden er schermutselingen geleverd met de actie ‘vechten’. Hierbij geldt de eenvoudige regel: de aanvaller moet over meer kracht beschikken dan de verdediger, maar beide partijen kunnen vooraf nog een of meerdere ideeënkaarten inzetten om het verloop van de strijd in hun voordeel te kunnen beslissen. Deze ideeënkaarten zijn in voorgaande acties verzameld, en leveren de bezitter allerhande voordeeltjes op, van het tijdelijk mogen negeren van de stapellimiet, tot het extra verplaatsen van een schijfje of extra punten in de aanval of verdediging.
x
Ook laat elke ideeënkaart een van de terreinsoorten zien die bij het gevecht kan meehelpen. Alle punten worden vervolgens geteld, en de speler met de meerderheid aan punten wint het gevecht. Is dat de aanvaller, dan neemt de verdediger al zijn schijfjes van het bevochten veld; de aanvaller mag ervoor kiezen om met nul tot alle aanvallers het veld te bezetten. Heeft de verdediger de aanval afgeslagen, dan neemt de aanvaller een van zijn schijfjes weg.
x
x
x