xxxx xxxx

Het Mysterie van de Abdij
Auteurs: Bruno Faidutti & Serge Laget
Uitgever: Days of Wonder
Jaar: 2004


recensie door

x
Chaos en paniek in de abdij der Tempeliers: broeder Adelmus is vermoord! En dat moet toevalligerwijs gebeuren op het moment dat de spelers, in de huid van pelgrims, tijdens hun bedevaart een nachtje gebruik maken van de gastvrijheid van deze abdij. Het ligt dus voor de hand dat zij, als objectieve buitenstaanders, het onderzoek leiden en proberen de dader van deze laffe moord op te sporen. Alle 24 monniken die in de abdij verblijven zijn verdacht, maar wie heeft het gedaan?  Kortom: Crime Scene Investigation met een Middeleeuws sausje. Alleen werken de pelgrims niet in teamverband: alle spelers gaan individueel op zoek naar aanwijzingen en proberen hun bevindingen zo goed mogelijk verborgen te houden voor hun mede-Sherlocks.
x
Het speelbord laat een plattegrond van de abdij zien. De spelers bewegen zich á la Cluedo door de abdij op zoek naar aanwijzingen over wie van de 24 monniken in de abdij de dader niet is; via eliminatie blijft dan vanzelf de naam over van de monnik die de moord wel heeft gepleegd.
Van de 24 verdachtekaarten wordt er aan het begin van het spel één blind onder het bord geschoven: dat is de dader. Van de overige 23 kaarten krijgen alle spelers er 3 tot 6 gedeeld, afhankelijk van het spelersaantal.
x
Er blijven nog wat kaarten over, die komen naast het speelbord te liggen en komen later in het spel. De spelers krijgen een verdachtenoverzicht waarop ze kunnen aankruisen welke monniken ze in de loop van het spel te zien krijgen (die zijn dus onschuldig).
x

Het spel duurt acht missen en blijft hiermee in sfeer. We beginnen met de Metten, en eindigen met de Completen. Iedere mis bestaat uit vier ronden, die als volgt zijn opgebouwd. De actieve speler verplaatst zijn pion één of twee stappen. Als hij eindigt in een ruimte waar een andere speler staat mag hij deze een vraag stellen met betrekking tot de moord.
Alle vragen zijn geoorloofd, maar als antwoord mag nooit de naam van een verdachte worden genoemd. De verdachte monniken hebben verschillende kenmerken: er zijn drie ordes (Tempelier, Franciscaan, Benedictijn), drie rangen (pater, broeder, novice), met of zonder kap, dik of dun, en met of zonder baard. Je zou dus mogen vragen: ‘Hoeveel broeders met baarden heb jij?’; of ‘Heb je Franciscaners met een kap?’; of zelfs het enigszins suggestieve ‘Heb jij een dikke Tempelier?’.
De ondervraagde speler mag zich beroepen op zijn zwijggelofte en dus geen antwoord geven, maar dan mag hij geen wedervraag stellen. Antwoordt hij wel, dan mag een wedervraag gesteld worden. Na de ondervraging wordt de actie uitgevoerd die bij de ruimte hoort:



x


Bibliotheek: deze staat vol met interessante boeken; trek een bibliotheekkaart, die altijd waardevolle informatie geeft (bekijk alle kaarten van een speler naar keus, of bekijk van alle spelers 1 kaart, et cetera). Omdat deze kaarten zo sterk zijn mag iedere speler slechts een keer in het spel naar de bibliotheek.

Conversatiezaal: hier wordt altijd flink gekletst en kun je een hoop wijzer worden; trek een verdachtekaart die nog niet in het spel is van de stapel.

Cellen: trek een verdachtekaart van de eigenaar van de cel. Als de eigenaar van de cel in zijn beurt terugkomt, moet je de kaart weer teruggeven, maar hee, je weet nu een stuk(je) meer!
x

Crypte: trek een cryptekaart. Die kan gebruikt worden voor een dubbelbeurt.

Schrijfzaal: hier zijn scriptoriumkaarten te krijgen met allerlei gunstige acties zoals een extra stap lopen, of kaarten van een andere speler bekijken.

x
x
x