xxxx xxxx

MacRobber
Auteur: Ralf Burkert
Uitgever: Queen Games

Jaar: 2005

recensie door

x
De Schotse hooglanden worden bevolkt door boomstamwerpende geweldenaars. Naburige clans beroven en bevechten elkaar bij het leven: het licht in de ogen en de runderen op de velden worden de ander niet gegund. In MacRobber kruipt iedere speler in de Schotse rok van een stamoudste, die probeert naam en faam in de streek te verwerven. Niet al te verfijnde tactieken zoals runderroof en aanvallen met de botte bijl worden hierbij niet geschuwd!
Iedere speler krijgt een bord voor zich waarop hij de bezittingen van zijn clan kan verzamelen. Bovenaan staan de landerijen afgebeeld; iedere clan begint met twee landgoederen, en kan zijn bezit in de loop van het spel uitbreiden tot zes. Op zijn erf verzamelt de speler krijgers (gele blokjes), doedelzakspelers (blauwe blokjes) en monniken (groene blokjes). Verder ontvangt iedere speler vier gevechtskaarten, die waarden van 1 tot 4 kunnen hebben.
x

Een spelersbeurt begint met het trekken van zes willekeurige blokjes uit een stoffen buidel. De speler kan deze blokjes vervolgens gebruiken om twee verschillende acties uit te voeren. Er is keuze uit:
•1 rund (rood blokje) op een leeg landgoed plaatsen
•1 burcht (twee blauwe blokjes) op een leeg landgoed plaatsen
•1 klooster (drie groene blokjes) op een leeg landgoed plaatsen
•1 krijger (geel blokje) op het gele veld in zijn hof plaatsen. Het aantal vechtkaarten dat een speler op de hand heeft moet altijd gelijk zijn aan het aantal krijgers dat hij in zijn hof heeft; bij het plaatsen van een nieuwe krijger pakt de speler dus meteen een extra vechtkaart
•1 doedelzakspeler (blauw blokje) op het blauwe veld in zijn hof plaatsen
•1 of 2 monniken (1 of 2 groene blokjes) op het groene veld in zijn hof plaatsen
•een nieuw landgoed kopen (1 geel blokje plus 1 rood blokje, of 1 geel blokje plus 2 groene blokjes). De speler pakt een nieuw landgoed uit de voorraad en legt dit op zijn clan-bord
•een bard spelen (1 blauw blokje). De speler mag twee verschillend gekleurde blokjes uit het hof van een van zijn medespelers verwijderen. Eén van die blokjes mag hij in zijn eigen hof plaatsen, het andere blokje gaat terug in de zak.



x
Bij het uitvoeren van deze acties mogen niet meer dan 4 van de 6 blokjes gebruikt worden. Wanneer de speler voor de bard heeft gekozen mag hij geen tweede actie uitvoeren.
Tot slot mag de speler een aanval doen op een medespeler met zijn gevechtskaarten. Een aanval bestaat uit drie gevechtsronden. De speler die na drie ronden de meeste slagen heeft gewonnen, wint het gevecht.
Als de aanvaller wint krijgt hij een overwinningspunt en mag hij een burcht of klooster van de verdediger vernietigen, of een rund stelen en op een eigen -leeg- landgoed plaatsen. Wint de verdediger, dan krijgt hij 2 overwinningspunten en de aanvaller verliest 1 punt. Is de strijd onbeslist, dan krijgt de aanvaller 1 punt.
x

Als alle spelers aan de beurt zijn geweest volgt een waardering. De speler met de meeste gele blokjes krijgt een kaart die hem het recht geeft om in zijn beurt desgewenst een nieuwe greep in de zak te doen als de getrokken blokjes hem niet bevallen. De speler met de meeste groene blokjes krijgt 3 punten, de tweede plaats krijgt 2 punten. Alle spelers krijgen 1 punt per rood blokje, en de speler met de meeste rode blokjes krijgt daar nog eens 2 punten bovenop. Alle spelers krijgen 1 punt per blauw blokje, min het aantal rode blokjes van de tegenstander met de meeste rode blokjes.
Het spel eindigt wanneer er minder dan zes blokjes in de zak zitten, of wanneer aan het eind van een ronde een blind getrokken fiche dezelfde of een lagere waarde aangeeft van de positie van de leidende speler op de scorelijst; deze speler heeft dan gewonnen.



MacRobber is best een aardig spel. Simpel, en niet te lang: met een klein uurtje uit en thuis. Maar het thema is er weer eens met de haren bijgesleept. Krijgers, kloosters, barden en monniken, het is allemaal goed en wel, maar het blijven gewoon gekleurde blokjes waarvan meerderheden moeten worden behaald. Het spel komt daardoor erg abstract over; de spelers worden niet bepaald gegrepen door een Schotse Hooglanden-sfeer, of welke soortgelijke sfeer dan ook.
Daarnaast speelt er nog een groot gelukselement mee bij het trekken van de blokjes die gebruikt mogen worden voor de acties; als het spel wat verder gevorderd is, is de voorraad rode en gele blokjes danig uitgeput, en is de keuze meestal beperkt tot blauw of groen. Een aantal van de interessantere acties is dan niet meer mogelijk, dus dan wordt er maar weer een doedelzakspeler of een monnik als resterende actie in het hof geplaatst. Ook het slagen winnen met de gevechtskaarten is een vrij toevallige aangelegenheid. Alles bij elkaar maakt dit MacRobber tot een spel met beperkte tactische mogelijkheden.
© 2005 Barbara Lussenburg

MacRobber, Ralf Burkert, Queen Games, 2005 - 3 tot 5 spelers

x
x
x