xxxx

Australia
pagina 3

x
Spelers die voor niets terugdeinzen kunnen meteen de gevorderdenversie hanteren, die in wezen helemaal niet zo moeilijk is en best al vanaf het eerste spel kan worden ingevoerd. Hierbij komt een windmolen op het bord met een scoreschijf die van 2 punten in het begin, tot 12 punten later in het spel aan kan geven; de molen wordt in eerste instantie willekeurig op het bord gezet. Elke keer wanneer een industriefiche met waarde 6 of 7 wordt opengelegd, verhuist de windmolen naar dat gebied en wordt de schijf op de molen een cijfer hoger gedraaid. Een speler kan, wanneer het vliegtuig in het gebied van de molen of in een aangrenzend gebied staat, behalve rangers in het betreffende gebied ook rangers op een aparte windmolenlijst zetten die naast de rangers ook plaats biedt aan natuur- of industriefiches uit gebieden die gewaardeerd zijn.
x
Elke keer wanneer een gebied is gewaardeerd door industrialisatie of een natuurproject, wordt het betreffende fiche op de windmolenlijst gelegd. Is deze lijst vol, dan wordt er gewaardeerd en zijn er net zoveel punten te verdelen als de molen op dat moment aangeeft; de speler met de meeste vertegenwoordiging op de lijst krijgt alle punten, de tweede de helft, en de derde daar weer de helft van, naar beneden afgerond. Bij een gelijke stand heeft de speler met zijn ranger boven die van een ander op de lijst een hogere rang. Zeker later in het spel, als de molen hogere cijfers aangeeft, is het raadzaam om te proberen ook in de buurt van de molen te komen om zo een of meer rangers op de molenlijst te kunnen plaatsen; twaalf punten is per slot van rekening geen huisdierenurine!





In dit spel van Wolfgang Kramer en Michael Kiesling lijkt het erop of de setting van ‘El Grande’ van Spanje naar Australië is verplaatst; immers, het gaat weer min of meer om vertrouwde elementen als waarderingen, meerderheden en punten, waarbij de caballeros nu rangers heten, en de ‘grande’ is vervangen door het vliegtuig. Het thema is bijzonder dun te noemen; nergens krijgen de spelers het gevoel nu echt met de cultuur van Australië bezig te zijn. Waar zijn de aboriginals, de kangoeroes, waar is Ayers Rock of Alice Springs? Kijk bijvoorbeeld maar eens op de site van Alice Springs voor gemiste sfeerkansen!

x
Waar de warmte van het continent je door de illustratie op de deksel van de doos nog tegemoet straalt, is het binnenin de doos een slecht verwarmde magnetronmaaltijd! Het spelbord zelf is van een bijzondere bleekheid en mist kracht; de illustratie van de kaart had wel wat geavanceerder gemogen, met duidelijker hoogteverschillen en misschien zelfs wel wat meer informatie over Australië. Je hoeft geen treinenspel te maken om plaatsnamen te mogen afbeelden!
xx
Het spel zelf komt snel op gang, en na de eerste verwarring zijn er geen moeilijkheden. Het uitspelen van een kaart en het vliegen worden namelijk nogal eens als een en hetzelfde opgevat waardoor sommige spelers de neiging hebben om eerst een kaart uit te spelen (wat natuurlijk best mag, als je vliegtuig al in een dergelijk gebied stond en er een passende actie kan worden uitgevoerd), en dan pas te vliegen; het uitspelen van de kaart wordt abusievelijk als betaling voor het vliegen opgevat.
x
Het kaartengeluk is minimaal en wordt verder teruggedrongen door het kunnen veranderen van de kleur na betaling van goud. Wel is het soms lastig om bij de molen te komen, zeker als deze in een latere fase in gebieden staat waar alle velden al door andere spelers zijn bezet; de regels verbieden dan het plaatsen van rangers op de molenlijst. Door het bijplaatsen van rangers kunnen in meerdere regio’s meerdere waarderingen ontstaan: in de ene door zowel het vereiste aantal rangers te hebben geplaatst, alsook alle velden van die regio te hebben bezet, en in een aangrenzende regios voor het vervullen van misschien wel dezelfde twee condities. Maar ook door het weghalen van rangers kan dit gebeuren, immers, wanneer een industriefiche wordt omgedraaid kan het wel eens zo zijn dat er inmiddels teveel rangers in die regio staan.
x
Ondanks het gemis aan originaliteit hebben we wel een speelbaar spel op tafel, dat met een uurtje vlot te spelen valt. Australia bewandelt ondanks de mogelijkheden die de outback biedt bekende paden, maar geeft ondanks dat toch net dat beetje 'anders' waardoor het vaak op tafel zal komen. Nu gauw naar de videotheek om die serie van toen nog eens te zien: Skippíé! Skíppie! Skippie the búshkangaróó!
© 2005 Richard van Vugt

Australia, Wolfgang Kramer & Michael Kiesling, Ravensburger, 2005 - 2 tot 5 spelers

x
x
x