xxxx

Anno 1503
pagina 2

x
Als men de juiste combinatie warenkaartjes heeft kan men inwoners inzetten of verder ontwikkelen. Ook kan men een schip inzetten. Omdat het mogelijk is om benodigde warenkaartjes te kopen (maximaal 2 per beurt) én te verkopen (aantal afhankelijk van je hoeveelheid inwonerskaartjes op
het bord en de daarop afgebeelde symbolen) kan elke speler in iedere beurt wel iets inzetten of ontwikkelen. Aan het einde van een beurt mag een speler echter niet meer dan 5 warenkaartjes op zijn hand houden.
Als laatste actie in je beurt mag je met je schip/schepen gaan varen mits je deze hebt ingezet. Per schip mag je drie actiepunten gebruiken. Eén veld vooruit is één actiepunt. Het omdraaien van een eilandkaartje is eveneens een actiepunt. Telkens wanneer jouw schip op een eilandkaartje is gestoten en je besluit dit in bezit te nemen, verdwijnt het schip van het speelbord. De ontdekte kaartjes kunnen aan je eiland aangelegd worden en zorgen daar in de vorm van handelshuizen of handelsverdragen voor privileges en e.v. overwinningspunten. Sommige eilandkaartjes kunnen eenmalig ingezet worden om een inwoner versneld te ontwikkelen of kunnen bij de bank voor 12 goud ingewisseld worden.
Hoewel het best een bedrijvig spel is, komt de interactie er bekaaid van af. Het is zelfs verboden om met je tegenspelers te handelen of wat dan ook. In-en verkoop geschiedt uitsluitend met de bank. Ook met je schip kan je niemand dwars zitten. Zo blijft het een spel waarbij je voornamelijk je eigen plan trekt.
De hoge verwachting heeft het spel bij mij in ieder geval niet waar gemaakt. Dit komt vooral omdat ik toch weer het idee heb dat er net zo goed 'De Kolonisten van ...' op de doos had kunnen staan. Ik vind het zeker geen slécht spel. Daarvoor sluiten de diverse spelmechanismen te goed aan op elkaar. Wellicht verwacht ik als 'veelspeler' wel teveel. Klaus Teuber is waarschijnlijk dé maker van het ultieme familiespel. En waarom zou je een succesformule veranderen als deze nog steeds goed verkoopt? Klaus Teuber heeft in het verleden bewezen dat de kolonisten zich niet beperken tot een eiland, dus waarom zouden zij zich laten beperken tot een naam?
© 2004 Gerard van Tilborg

Anno 1503, Klaus Teuber, Kosmos, 2003, 2 tot 4 spelers
Naschrift Richard:
In het kielzog van het succesvolle pc-spel 'Civilization' van Sid Meier verscheen de ene beschavingskloon na de andere, zoals bijvoorbeeld 'Ages of Empires' . Maar ook Sid Meier zelf deed vrolijk mee, getuige zijn vervolg 'Apha Centauri', waarbij het ontdekken en ontginnen nu op een vreemde planeet moest gebeuren. De Duitsers gooiden in 'Anno 1602' de setting ietwat om: nu moest er in De Nieuwe Wereld in een middeleeuwse omgeving een nederzetting worden opgebouwd en met handel worden bevoorraad en onderhouden.
Dit Simcity-achtige gegeven werd in Duitsland razend populair, waarschijnlijk omdat het een van origine Duits spel betrof. Voor het omzetten van deze zoveelste kloon naar het bordspel 'Anno 1503' zoals het er nu ligt zou eigenlijk een 'Razzie' moeten worden uitgereikt! Klaus zou Klaus niet zijn als hij de oorlogselementen uit het pc-spel niet zou hebben verwijderd; maar op deze manier wordt het er allemaal nog slaapverwekkender van. In één ding is Klaus uitstekend geslaagd: de interactie is, net als in het pc-spel keurig vertaald, dat wil zeggen: zij is ook in het bordspel totaal afwezig! En ja, de eerste uitbreiding is er ook al; 'Piraten und Aristocraten'. Klaus houdt zich de laatste jaren wel èrg veel met meer van hetzelfde bezig; oorspronkelijk als spellenaristocraat handelt ie meer en meer als piraat van zijn eigen spellenknobbel, om de vergelijking maar rond te krijgen. Jammer, en onnodig -zo ook dit spel.

x
x
x